MÜSLÜMANLARIN BİLİM VE TEKNOLOJİDE
GERİ KALMALARININ BAZI NEDENLERİ

TARIK  HÜSEYİN KARAOĞLU 

İSLAM AYDINLIK DİN FORUM 2011


Selamün aleyküm kardeşlerim
Ben bugün farklı bir konu yazmak
ve sizlerinde fikir ve görüşlerinizi almak istiyorum
Konumuz aslında çok büyük bir araştırma gerektiren
hassas ve önemli bir konudur
Konumuzun ana başlığı " Müslümanların Bilim ve Teknolojide
Geri kalmalarının bazı nedenleri " şeklindedir  
Müslümanların Bilim ve Teknolojide
Geri kalmalarının elbette bir çok nedenleri vardır
Bu nedenler islamiyete veya manevi değerlere kesinlikle maledilemez
Müslümanların kendilerine ait olan hatalar elbette vardır ve çok çeşitlidir
Bu nedenlerden bazılarından sizlere bir kaç anektod aktarmak istiyorum
Ancak Müslümanların kendilerine ait hatalara geçmeden önce
Müslümanların bilim ve teknoloji ile bağlarının neden koptuğuna dair
Bu konuda yazılmış bir anektodu aşağıya aktarayım
ve daha sonra konumuza devam edelim İnşallah


MÜSLÜMANLAR NEDEN GERİ KALDI

http://www.dinimizislam.com/detay.asp?Aid=573


İslamiyet, faydalı her yeniliği emreden bir dindir. Bundan dolayı
ilim adamlarına çok önem verilmiş, ilmi, fenni ve teknik tecrübeler yapılmış
müslümanlar, tıpta, kimyada, astronomide, coğrafyada, tarihte
edebiyatta, matematikte, mühendislikte, mimarlıkta ve bunların
hepsinin temeli olan, güzel ahlak ve sosyal bilgilerde, en mükemmel
dereceye vasıl olmuşlar, bugün de tazim ile yâd edilen
kıymetli âlimler, hakimler, mütehassıslar, üstadlar
yetiştirmişler, dünyanın hocası, medeniyetin rehberleri olmuşlardır. 

O zaman, yarı vahşi olan Avrupalı, fen bilgilerini İslam üniversitelerinde
öğrenmiş, hatta Papa Sylvester gibi, Hıristiyan din adamları da
Endülüs üniversitelerinde okumuştur. Bugün, hâlâ Avrupa’da
kimyaya, Chemie 
ve cebire, [ Arabi El-cebir kelimesinden ] Al-gebra ismi verilmektedir.
Çünkü bu ilimler, önce müslümanlar tarafından dünyaya öğretilmiştir.

Avrupalılar, dünyayı tepsi gibi dümdüz ve etrafı duvarla
çevrili zannederken, müslümanlar, ilk olarak, dünyanın yuvarlak olduğunu
ve döndüğünü buldular. Musul civarında, Sincar sahrasında, meridyenin
uzunluğunu ölçtüler ve bugünkü rakamları elde ettiler. 

Bugün insaflı Hıristiyanların kabul ettiği gibi
hakiki Rönesans,İtalya’da değil, Abbasiler zamanında
Arabistan’da başlamıştır ki, Avrupa’daki Rönesans’tan çok çok öncedir.

Müslümanların son zamanlarda, ilim sahasında en büyük rehberi
Osmanlılar idi. Bütün Hıristiyan âlemi bu İslam devletinin, dünyadaki terakkilere
ve keşiflere kayıtsız kalması için siyasi
ve askeri hücuma geçtiler.
Bir taraftan, haçlı saldırıları, bir taraftan da
bunların ihdas ettikleri, bid'at sahibi müslümanların yıkıcı
ve bölücü çabaları, Osmanlıların fen ve teknikte
rehberlik yapmalarına mani oldu. Türkler, dışardan
ve içerden yapılan saldırılardan dolayı, çok zarara uğradılar.
Tesirleri fazla olan yeni silahlar yapamadılar.
Ülkelerinin büyük kaynaklarından layığı ile faydalanamadılar.
Kendi vatanlarında sanayii ve ticareti yabancılara kaptırdılar. Fakir düştüler.

Dinimiz, İslam ahlakında ve ibadetlerde en ufak bir
değişiklik yapmayı şiddetle men etmiştir.
Dünya işlerinde, fen bilgilerinde ise 
her değişikliği yapmayı, bütün yeni keşifleri
öğrenmemizi ve yapmamızı emretmiştir.
Osmanlı Devletini ele geçiren sözde aydınlar
dinimizin bu emrinin tam tersini yaptılar.
Masonlara aldanarak din bilgilerini değiştirmeye
dinin esaslarını yıkmaya çalıştılar.
Avrupa’nın fende ilerlemesine
yeni keşiflere gözlerini kapadılar.
Hatta fen bilgilerine, modern tekniğe uymak isteyen
büyük Türk sultanlarını şehid ettiler. Masonların elinde
maşa olarak, ilerlemeyi, teknikte değil de
dinde reform yapmakta, bölücülükte aradılar.

İngilizler, asırlardır İslam ülkelerini kana boyamakla
kalmamış, İskoç masonları, binlerce müslümanı
ve din adamlarını aldatarak
mason yapmış, ( insanlığa yardım, kardeşlik ) gibi laflarla
dinden çıkmalarına, dinsiz olmalarına sebep olmuştur.
İslamiyet’i büsbütün yok etmek için, bu masonları
maşa olarak kullanmışlardır. Böylece, Reşit Paşa, Ali Paşa, Fuat Paşa 
ve Mithat Paşa, Talat Paşa gibi masonlar
İslam devletlerini yıkmakta kullanılan paşa unvanlı maşalardır. 
Efgani veAbduh gibi masonlar ve yetiştirdikleri
çömezler de, İslam bilgilerini bozmaya, içten yıkmaya alet olmuşlardır.

1846’da sadrazam olan mason Reşit Paşa, iş başına
gelir gelmez, hariciye nazırı iken, Lord Rading ile
el ele verip, hazırlamış olduğu ve
ilan ettiği Tanzimat kanununa istinat ederek, mason locaları açtı.
Çeşitli hıyanet ocakları çalışmaya başladı. Gençler, din cahili
olarak yetiştirildi. Londra’dan
alınan planlarla, bir yandan idari, zirai, askeri
değişiklikler yaptılar. Bunlarla gözleri boyadılar.
Öte yandan da, İslam ahlakını, ecdat sevgisini, milli birliği parçalamaya
başladılar. Yetiştirdikleri kimseleri işbaşına getirdiler.
Bu yıllarda Avrupa’da, yeni buluşlar, ilerlemeler oluyor
büyük fabrikalar, teknik üniversiteler, modern harp
vasıtaları kuruluyordu. Osmanlılarda bunların hiçbiri yapılmadı. Hatta, Fatih devrinden beri medreselerde okutulmakta olan fen, hesap, hendese, astronomi derslerini büsbütün kaldırdılar. Din adamlarına fen bilgisi gerek
ez diyerek, bilgili âlimlerin yetişmelerine mani oldular. Sonradan gelen İslam düşmanları da, din adamları fen bilmez, din adamları cahildir, gericidir diyerek müslüman yavrularını İslamiyet’ten uzaklaştırmaya çalıştılar. İslamiyet’e ve müslümanlara zararlı olan, İslamiyet’in öğrenilmesine mani olan şeylere uygarlık, ilericilik dediler. Çıkardıkları her kanun müslümanların, devletin aleyhine idi. Vatanın asıl sahibi olan müslüman Türkler, ikinci sınıf vatandaş haline getirildi.

Din ve dil birliği
Hıristiyanlık dininde, akla uygun bir esas kalmamış, hurafeler, karmakarışık bir merasim halini almıştır. Bundan başka, aynı dinde, hatta aynı mezhepte bulunan hıristiyanlar, başka başka hükümetlerin idaresinde yaşamaktadır. Avrupa hükümetleri, bunun için, başka bir bağ aramışlardır.
Böylece, Avrupa’da, din birliği ölmüş, milliyet hissi doğmuştur.

İslamiyet, ticaret, sanayi ve sosyal nizamı da kurduğundan, milliyet düşüncesini de içine almaktadır. Müslümanlar arasında ayrı milliyetler kurmaya ihtiyaç kalmamıştır. Bunun içindir ki, ilmihal kitaplarında, Din ve millet, ikisi birdir denilmektedir.

Eğer müslümanlar, bölünmeseler, İslamiyet’in, milliyeti temsil etmesinden istifade ederek, yeryüzündeki sağlamlaşmamış birçok milliyetlere galebe çalmanın yolunu bulurlar.

İslamiyet’in milliyeti temsil etmesinde, lisan birliği de hatıra gelir ise de, beş vakit namazda okunan ezan ve Kur'an-ı kerimlerin bütün İslam ülkelerinde Arabi olması, bu beraberliği de temin etmektedir.
Bunun içindir ki, İslam düşmanları, bir milleti İslamiyet’ten ayırmak, din birliğini yok etmek için, o milletin dilini, gramerini, alfabesini değiştirmeye çalışıyorlar.

Bir milletin dinine, imanına vurulacak en büyük darbe de, bu yoldan geliyor. Nitekim, Sicilya ve İspanya müslümanları böylece Hıristiyan yapılmıştır. Ruslar da, yıllarca Türkistan’daki müslümanların din ve imanlarını yok etmek için, bu keskin silahla saldırmışlardır. Zindanları, elektrik fırınları, Sibirya sürgünleri ve toptan imha faciaları, bu keskin silah kadar tesir edememiştir.

Celal Nuri bey (İttihad-ı İslam) adındaki kitabında, müslümanlar için Arapça’yı, müşterek lisan olarak tavsiye etmektedir. Yavuz Sultan Selim Han bunun için çalışmıştı. Bunu temin etmek içindir ki, tarih boyunca bütün İslam ülkelerinde din kitapları arabi olarak yazılmıştı. Arabi, bütün İslam ülkelerinde bir din lisanı olmuştur. Cennette de, herkesin arabi konuşacağını hadis-i şerifler haber vermektedir. Bu, her müslüman milleti Araplaştırmayı istemek değildir!

Dünya devletleri arasında İngilizce ortak bir dil halini almaktadır. Bugün ilim ve fen sahibi bir kimsenin, bir veya birkaç yabancı dil öğrenmesi zaruret halini almıştır. Bir hadis-i şerifte, (Bir kavmin dilini öğrenen, onların zararlarından korunmuş olur) buyuruluyor. Bunun içindir ki, gençlerimizin Arabi’nin yanında, Avrupa dillerini de öğrenmeleri faydalı olup, sevap kazandıran çok işlere sebep olabilir. Avrupalıların asırlardan beri bize yabancı gözü ile bakmaları, milliyet hissinden ziyade, İslam dinini bilmemelerinden ileri gelmektedir.(Faideli Bilgiler)

Din cahilleri
Din cahilleri, tâ ilk asırdan beri, İslamiyet’i yok etmek için çalışıyorlar. Şimdi de, çeşitli adlarla, çeşitli planlarla saldırıyorlar. Cehenneme gidecekleri bildirilmiş olan itikadı bozuk kimseler de müslümanları doğru yoldan ayırmak için, hile ve iftira yapıyorlar. Böylece, İslam düşmanları ile işbirliği yaparak, Ehl-i sünneti yıkmaya uğraşıyorlar. Bu saldırıların öncülüğünü İngilizler yaptı. Bütün kaynaklarını, hazinelerini, silahlı kuvvetlerini, donanmasını, tekniğini, politikacılarını ve yazarlarını bu işte kullandı. Böylece, dünyanın en büyük iki İslam devleti olan Hindistan’daki Gürganiyye ve üç kıta üzerine yayılmış bulunan Osmanlı İslam devletlerini yıktı. 

Her yerde İslam’ın değerli kitaplarını yok etti. İslam bilgilerini birçok yerlerden sildi, süpürdü. İkinci Cihan Harbinde, komünistler yok olmak üzere iken, bunların kuvvetlenmelerine, yayılmalarına sebep oldu. İngiliz Başbakanı James Balfour, 1917’de, müslümanların mukaddes yerleri olan Filistin’de Yahudi devletinin kurulması için çalışan Siyonizm teşkilatını kurdu. İngiliz hükümeti, bu işi senelerce destekleyip, 1947’de İsrail devletinin kurulmasını sağladı. Yine İngiliz hükümeti, 1932’de, Arabistan Yarımadasını Osmanlılardan alıp, Süudlara teslim ederek, İslamiyet’e en büyük darbeyi vurdu.

İşte İngiliz siyaseti
1944’de Japonya’da vefat eden Abdürreşid İbrahim efendi, 1910’da İstanbul’da basılan Âlem-i İslam kitabının ikinci cildinde, (İngilizlerin İslam düşmanlığı) yazısında diyor ki: 

(Hilafet-i islamiyyenin bir an önce kaldırılması, İngilizlerin birinci düşüncesidir. Kırım muharebesine sebep olmaları ve burada Türklere yardım etmeleri, hilafeti yıkmak için bir hile idi. Paris muahedesi, bu hileyi ortaya koymaktadır. Her zaman Türklerin başına gelen felaketlerde İngiliz parmağı vardır. İngiliz siyasetinin temeli, İslamiyet’i yok etmektir. Bu siyasetin sebebi, İslamiyet’ten korkup müslümanları aldatmak için, satılmış vicdansızları kullanırlar. Bunları İslam âlimi, kahraman olarak tanıtırlar. Sözün özü, İslamiyet’in en büyük düşmanı İngilizlerdir.) (Faideli Bilgiler)

Sömürgeler bakanlığı kurdular
Osmanlıların her sahada ilerlemelerine ve bu kadar başarılı olmalarına rağmen yıkılmalarının sebebini, yirminci asrın tanınmış psikologlarından Amerikalı Terman şöyle anlatıyor:
Osmanlı orduları Avrupa’da ilerliyor, Viyana elden gidiyordu. Viyana gidince, bütün Avrupa’nın Müslümanların eline geçmesi çok kolay olacaktı. Osmanlılar, Avrupa’ya İslam medeniyetini getiriyor; ilim, fen, ahlak nurları, Hıristiyanlığın kararttığı, uyuşturduğu yerlere, zindelik, insanlık, huzur, saadet saçıyordu. Asırlarca, diktatörlerin, kapitalistlerin, papazların zulümleri altında inleyen kimseler, İslam ahlakı ile, insan haklarına kavuşuyordu. Avrupa diktatörleri ve öncelikle Hıristiyan kiliseleri, Osmanlı ordularına karşı son gayretlerini harcıyorlardı. Bir gece, İstanbul’daki, İngiliz sefiri, Londra’ya tarihi mektubunu yolladı. Buldum... Buldum!.. Osmanlı ordularının ilerleme sebebini buldum. Onları durdurmanın yolunu buldumdiyerek şöyle yazıyordu:

(Osmanlılar ele geçirdikleri her yerde din, ırk farkı gözetmeksizin, seçtikleri çocukların zekalarını ölçüyor, ileri zekalıları ayırarak, medreselerde okutup, İslam terbiyesi ile yetiştiriyorlar. Bunlar arasından da seçtiklerine, saraydaki Enderun denilen yüksek okulda, o zamanın en ileri bilgilerini veriyorlar. İşte, Osmanlı siyaset adamları, başkumandanları; böyle seçilen, yetiştirilen keskin zekalı şahsiyetlerdir. Sokullular, Köprülüler böyle yetişmiştir. Osmanlı akınlarını durdurmak, Hıristiyanlığı kurtarmak için biricik çare, Enderun mekteplerini ve medreseleri dağıtmak, onları içerden yıkmaktır.)

Bu mektuptan sonra, İngiltere’de, Sömürgeler Bakanlığı kuruldu. Burada yetiştirilen casuslar ve Hıristiyan misyonerleri ve masonlar, yalan propaganda ve yaldızlı vaatlerle avladıkları cahilleri, Osmanlı devletinin kilit noktalarına yerleştirmeye ve bu kuklaların eli ile; medreselerden fen, ahlak derslerini kaldırmaya, Müslümanları cahil bırakmaya uğraştılar. Nihayet tam başarı sağladılar. İslam devleti yıkıldı. İslamiyet’in dünyaya neşrettiği saadet, huzur nurları söndü. 

MÜSLÜMANLARIN BİLİM VE TEKNOLOJİDE 
GERİ KALMALARININ BAZI NEDENLERİ 

TARIK  HÜSEYİN KARAOĞLU 

İSLAM AYDINLIK DİN FORUM 2011